Column: Jungle groen, appel groener, smaragd groenst [Marlies van Wijhe]

“Zijn familiebedrijven duurzamer dan niet-familiebedrijven?” Die vraag houdt mij al enige tijd bezig. Ik neig in ieder geval te zeggen dat een familiebedrijf per definitie duurzaam is, anders had zij niet zo lang kunnen bestaan. Duurzaamheid in bestaansrecht, zullen we maar zeggen, doordat je dingen goed doet en de klant dat accepteert en waardeert.

Maar inmiddels wordt er natuurlijk meer gevraagd van een onderneming. Duurzaamheid moet je terug kunnen zien in de gehele bedrijfsvoering, in de producten en in de betrokkenheid bij de maatschappij. De 3 P’s – People, Planet, Profit – spreken mij daarin in ieder geval zeer aan. Er is wel een Dow Jones Sustainability Index, maar ja daar heb je als vooral niet-beursgenoteerd (familie)bedrijf natuurlijk helemaal niets aan!

Sinds mijn verkiezing tot Zakenvrouw 2010 merk ik dat wij als onderneming veel duidelijker naar buiten proberen te brengen wat wij op het duurzaamheidsvlak doen. Het mooie daarvan is dat je ook gelijk goed ziet wat er allemaal nog moet gebeuren en je dus uitstekend plannen en doelstellingen kunt formuleren. Ik ben er blij mee dat dankzij de crisis je duurzaam mag zijn en het mag verkondigen zonder dat je voor geitenwollen sok wordt uitgemaakt. Dat is een enorm winstpunt dat we samen moeten vasthouden.

Als ondernemer wordt je gedreven door de continue rode lijn die je achtervolgt. Als je die keurig in het zwart weet te houden en je combineert het ook nog eens met groen, dan moet de toekomst volgens mij weer genoeg perspectief bieden. In het blad Campden FO (voor en over familiebedrijven) las ik onlangs een hele duidelijke quote “Sustainability is not only necessary to minimise business risks and enhance cost savings: it is a must if we want our brands to keep their desirability and competitive edge into the future.” Deze uitspraak komt vanuit het bedrijf dat onder andere Gucci als merk voert.

In hetzelfde artikel wordt ook verwezen naar het feit dat juist familiebedrijven meer vrijheid hebben om veranderingen door te voeren, die op de langere termijn zinvol zijn. Dat komt natuurlijk omdat er sprake is van geduldkapitaal: het familiebedrijf denkt in generaties en niet in kwartalen. Blijkbaar ook een belangrijke eigenschap als het gaat om duurzaamheid. Laten we het er maar gewoon op houden dat het familiebedrijf bij uitstek over de mogelijkheden beschikt om te groeien door groen te denken én te doen. De gedachte van jungle groen, appel groener en smaragd groenst, zodat er een prachtbedrijf voor de toekomst ontstaat. Laten we deze asset vooral gebruiken!