Family business: de schone was buiten hangen [afl. 1]

Een gespreid bedje of een loodzware verantwoordelijkheid? Drie ondernemers vertellen hoe het is om het bedrijf van hun (schoon)ouders over te nemen.  Vandaag het ondernemerssprookje van Harry van Zandwijk.

“De betrokkenheid binnen een familie is groter dan bij een regulier bedrijf”, zegt Harry van Zandwijk, directeur en eigenaar van Jan Snel in Montfoort. En dat heeft zo zijn voordelen. “Processen gaan sneller, medewerkers zijn meer betrokken, zowel emotioneel als operationeel. Je doet het met zijn allen.” Van Zandwijk kwam in 1985 in dienst bij Jan Snel, het transport- en verhuurbedrijf van zijn schoonvader. Hij zou oorspronkelijk de antiek ingaan, liep daarom al sinds zijn twaalfde mee met een antiquair. Na de MAVO werd hij opgeroepen voor de dienstplicht en besloot hij bij de mariniers te gaan. Waarom hij daarna uiteindelijk toch bij Jan Snel ging werken, is hem nog steeds niet duidelijk. Dat hij verkering had met de dochter van de directeur was in ieder geval niet de reden.

Een goed buikgevoel
Hij begon op de werkvloer van het bedrijf dat zich richt op transport en het verhuren en verkopen van units. Hij plaatste units, haalde ze op, werkte bij de verhuur, regelde het transport. “Al gauw kwam ik op kantoor terecht omdat een administratief medewerker haar enkel brak en daarna met zwangerschapsverlof ging.” Hij liep mee met zijn schoonvader, leerde het bedrijf van onder tot boven kennen. Het klikte en Van Zandwijk bezat een goed buikgevoel. En toen was daar het moment, overigens niet onverwacht. Directeur eigenaar Jan Snel had altijd gezegd op zijn zestigste te willen stoppen. Hij voegde de daad bij het woord en het bedrijf werd over Van Zandwijk en de twee kinderen verdeeld. De zoon bleek niet over de capaciteiten te beschikken om de zaak te leiden, hij werkte nog als chauffeur, maar zou de planning van het transport onder zijn hoede krijgen. Van Zandwijk zat al op kantoor met de directeur en nam als vanzelf de leiding over. Hij deed al de acquisitie, kende de mensen. Zijn vrouw had helemaal nog niet bij haar vader gewerkt, maar besloot dat wel te doen. “De verdeling verliep heel natuurlijk.”

De zaak loslaten
En wat ook natuurlijk verliep, volgens Van Zandwijk, was dat de ouders direct de zaak geheel loslieten. “Tot zijn grote geluk”, zegt hij, “want dat gebeurt niet vaak.” Het was toeval: “Ze hadden een oud watergemaal gekocht dat ze geheel wilden verbouwen tot woonhuis. Mijn schoonvader heeft die bouw zelf begeleid en toen hij daarmee klaar was, heeft hij zich op duivenmelken gestort. Hij is het type niet om achter de geraniums te zitten.”

Dit artikel is geschreven in samenwerking met de redactie van Overnamematch.nl.
Lees ook deel 2 van de serie artikelen over dit thema.

Blijf op de hoogte met onze maandelijkse nieuwsbrief