Spreiding van beleggingen is een illusie

Iedereen zoekt op dit moment naar veilige en rendabele beleggingen, zeker familiebedrijven. Over het algemeen zijn zij risicomijdend en is hun blik meer gericht op de volgende generatie dan de volgende kwartaalcijfers. Deze bedrijven hebben doorgaans grotere financiële buffers dan niet-familiebedrijven en doordat zij met minder vreemd vermogen werken, zijn zij minder kwetsbaar voor economische tegenwind. Om hun kapitaal op een verantwoorde wijze te laten renderen is de juiste samenstelling van een beleggingsportefeuille een belangrijk vraagstuk.

Alles reageert hetzelfde op stress
Vaak zoekt men binnen het beleggen in aandelen zekerheid in spreiding. Het probleem hiermee is echter dat spreiding op de traditionele manier helemaal geen zekerheid oplevert, hooguit schijnzekerheid. De correlatie tussen fondsen zorgt ervoor dat koersen uiteindelijk toch allemaal dezelfde kant opschieten in tijden van stress. Binnen Research Unlimited, dat wetenschappelijk onderbouwde investeringsmodellen ontwikkelt en financiële markten bestudeert, hebben wij hier diepgaand onderzoek naar gedaan. In een matrix met daarin meer dan zeventig belangrijke wereldgebeurtenissen in de afgelopen jaren, kwam sterk naar voren dat op momenten van stress onderlinge correlaties overal naar 1 schieten en alle fondsen zich op dezelfde manier gaan gedragen.

Wanneer je dan toch gaat beleggen in aandelen (en laten we eerlijk zijn, door het langjarige gemiddelde rendement van aandelen zijn deze nu eenmaal onmisbaar in elke beleggingsportefeuille), kies dan in de eerste plaats voor rendement. En dat doe je door te kiezen voor outperformers. Dan maar minder spreiding tussen sectoren. Outperformende aandelen zijn er op twee manieren uit te pikken: het momentum ten opzichte van andere bedrijven en het koersverloop ten opzichte van een index, bij voorkeur de MSCI World. Het beleggingsprincipe is vrij eenvoudig. Gaat de MSCI World omhoog, dan ben ik belegd. In de MSCI World zelf, of in een sector of fonds dat het beter doet dan de MSCI World.

Versnippering draagt niet bij aan rendement
Je moet niet alle eieren in één mandje leggen, zo luidt een bekende beleggerswijsheid. Dat is zeker waar, maar dit kan alleen wanneer je veel eieren kunt kopen. Heb je bijvoorbeeld een vermogen van 10 miljoen euro te beleggen, dan ontkom je zelfs niet aan spreiding naar asset classes, regio’s, sectoren en subsectoren. Dan kun je het je – bijvoorbeeld door regelgeving of fysieke beperkingen – niet permitteren in een handvol outperformers te beleggen. Maar ook dat levert door alle bestaande correlaties geen zekerheid op, louter schijnzekerheid. Bovendien leidt het opknippen van portefeuilles in te kleine delen (5.000 euro of minder) bij zowel grote als kleinere portefeuilles tot teveel versnippering en draagt het niet bij aan het rendement.

Er zijn binnen het beleggen legio valkuilen, waar zelfs de meest doorgewinterde beleggers regelmatig intuinen. Een fout die men bijvoorbeeld snel maakt, is het beleggen te veel te zien als een visueel plaatje. Veel beleggers zijn bang om een aandeel te kopen dat omhoog gaat en nieuwe toppen laat zien. Zij kiezen daarom liever voor een aandeel tijdens of na een daling, waarbij ze hopen op een toekomstige stijging. Niemand heeft echter een glazen bol en op deze manier mis je juist de trend. Zelfs wanneer een fonds zich op een ‘all time high’ bevindt, moet dat niet uitmaken. Wie weet volgen er hierna nog wel tien all time highs.

Bob Emanuels is eigenaar van Beta Research en B2B investment boutique Research Unlimited . Emanuels heeft ruim 20 jaar professionele ervaring als Senior Asset manager en Senior Financial Analyst en bouwt wetenschappelijk onderbouwde modellen voor financiële markten. Zodoende is hij onder meer actief voor beleggingshuis Today’s Groep.

Blijf op de hoogte met onze maandelijkse nieuwsbrief